gaflet uykusu

 kapı arkasındaki askılıktan hırkasını alıp üzerine geçirirken babasının sitemli bir yakınmayla söylediği o söz kulaklarında yankılanır dururdu:

“... uyanmalarımız da zil sesine kaldıysa hâlimiz dumandır oğul!..”

Bu sabah da yenilmişti işte. Hâli dumandı. Güneş üzerine doğmuştu.

“Adam olanın üstüne güneş doğmaz.” derdi babası, “Er olan erliğini bilmeli” derdi,

“Kurtla kuş uyanırken gün doğmadan, er kişi gaflet uykusuna dalmamalı.” derdi. Doğruydu, tam bir gaflet uykusuydu bu, günü yakalayamamıştı. 

Hece -Ali karaçalı